پیام این رسم دیرین:
با آغاز محرم کرنا زنی شروع می شد و در واقع نوعی وسیله اعلان برپایی مراسم سینه زنی و نوحه خوانی برای بزرگداشت شهدای کربلا محسوب می شد.کرنا زنی به صورت دسته جمعی و در محوطه مساجد و امام زادگان در ی محرم انجام می گرفت .هیات کرناچی متشکل از دو سر کرنا چی بودندو حدود 5تا 7 کرناچی دیگر نیز بودندو گاهی سر کرناچی به تنهایی نواختن آغاز می کرد.
نحوه نواختن کرنا:
ابتدا سر کرناچی که رهبری کرنا چیان را برعهده داشت آهنگی را شروع به نواختن می نمود وبا هر بار دمیدن کرناچیان از او پیروی نموده و آهنگی می نواختندو غالبا آهنگ یا امام حسین می نواختندیعنی سر کرنا چی آهنگ یا امام سر می داد و کرنا چیان یا حسین را در دمیدنشان بیان می نمودند.مدت دمیدنشان تا زمانی بود که خسته نمی شدندو همین که خسته می شدند نواختن را قطع می نمودندو پس از دقایقی استراحت دوبار ه شروع می نمودندشبها بیش از دوبار نمی نواختند اما همراه هیاتهای عزاداری در طول مسیر از مبدا تا مقصد در پیشاپیش هیات به طور متناوب کرنا می نواختند.
کرنا در شب هنگام و در موسم عزای حسینی آهنگی حزن انگیز داشت و کسانی که مشتاق شرکت در مراسم عزاداری بودند با شنیدن آهنگ کرنا خود را ازدور و نزدیک به مسجد محل می رساندند..از نکات جالب آنکه کرنا زنان در هر قبرستانی که وارد می شدند سر قبرجوانانی که در آن سال دیده از جهان فرو بسته بودند لحظاتی به کرنا زنی می پرداختند.مادران سوگوار نیز باشیر داغ از آنها پذیرایی می نمودند.
کرنا زنی در نقاط مختلف رامسر رایج بود و چندین قرن سابقه دارد.
