مهمانی به سبک خدا از فریاد رامسر

*** 

مهمانی به سبک خدا  

*** 

از: داریوش فریاد رامسر  

***

تا حالا مهمانی زیاد رفتیم. در مهمانی ها، شخص میزبان، سعی دارد در حد توان بهترین پذیرایی را از مهمان خودش انجام بدهد. نوع پذیرایی میزبان معمولاً به نوع نگاه او به شرایط مهمان و نگرش خاص او بر می گردد. جایی که در نظر میزبان، تأمین نیازهای جسمی از اولویت بیشتری برخوردار باشد، طبیعتاً طبق همین نظر، عمل می کند و مهمان را از لحاظ جسمی و خورد و خوراک پذیرایی می کند.
     اما تصور کنید یک جا مراسم مهمانی باشد که میزبانش یک انسان خاکی نباشد. میزبانش کسی باشد که خود، انسان را خلق کرده و از همه نیازهای انسان باخبر است. انسان را نیازمند آفریده و  بین تأمین نیازهای مادی و معنوی یک رابطه معکوس برقرار کرده است و بهتر از هر کسی می داند که برای انسان تأمین نیازهای معنوی و رسیدن به کمالات انسانی، بسیار بهتر از لذت های زودگذر و ملال آور دنیوی است. به همین خاطر روزه را وسیله ای قرار داده تا ساعاتی انسان از توجه به نیازهای مادی فارغ شود.
      وقتی که روحش را از درگیر شدن با امثال غذا و شهوت، خلاصی بخشید، توان درک معارف را پیدا می کند. تا جایی که پرده ها از جلوی او کنار رفته، شمیم شیفته کننده معشوق حقیقی را حس می کند:

نسیم نفس دوست، به من خورد چه خوشبوست!
همینجاست همینجاست! همه خانه بگردید!
چه شیرین و چه خوشبوست، کجا خوابگه اوست
پی آن گل خوشنوش، غریبانه بگردید!