شعری در وصف رامسر

   عروس شهرهای جهان رامسر 

 فرامرز طالش بهرامی 

شد عروس جمله شهرهای جهان این رامسر

در میان کوه و دریا واقع گشته رامسر

گر که خواهی بهترین طرح خدا را بنگری

کن گذر در دشت و باغ و کوههای رامسر

رنگ دریا لاجورد و دشتهایی سبز گون 

وه چه غوغا کرده نقاش و خدای رامسر

بلبلان آواز خوان عطر فضایش بوی گل

چون کنم وصف طبیعت؟ در بهار رامسر

شور حال مردمان در فصل تابستان نگر 

هم میان باغ و هم در شالیزار رامسر

پیرهن بیرون کند جنگل به هنگام خزان

یاد پیری میکنی بینی فضای رامسر

کوهها چون مردمانش استوار و سر فراز

پاک دامن هم عفیفند مردمان رامسر

مردمانش ساده دل اما دلیر و پر تلاش 

کی کشند منت ز دونان مردمان رامسر

بهر تولید و نگهداری دام و کشت و کار 

بس کشند رنج زیاد روستاییان رامسر

چایکار و دامدار مشغول کار و کوششند 

کی روند در ساحل و یا در پلا‍‍‍‍‍ژ رامسر

کی کنند یادی ز ویلا و هتلهای قشنگ 

باغبان و کارگر یا شالیکار رامسر

حیف از این تولید و کار مردوان با صفا

هیچگه ناید کلامی در رثای رامسر

آن همه عمران و آبادی که در استان کنند 

کی شود آخر نصیب جای جای رامسر

بس که گفتند از توریست و میهمان و از هتل

کی کنند حل مشکلات هر جوان رامسر

چند گویی وصف شهر را" فرامرز" اینچنین 

دور زمرکز ماندن هم گشته بلای رامسر

از وبلاگ:http://www.freeramsar.blogfa.com/