با درود فراوان به شما دلسوزان رامسری
مطلب بسیار زیبایی بود دقیقا شما به نکتهای پرداختید که امروزه میتواند رهگشای خوبی در حل بحرانهای موجود در بخش مدیریتی مسولان مملکتی ما باشد .
اما افسوس و صد افسوس که کوو گوش شنوا !! هر کس بلا استثنا در هر مسندی که مینشیند خیال میکند که که آن صندلی و میزی که پشت آن نشست ارثو میراث ۱۰۰۰ سال پدریش بوده . و اینکه خدمت گذار مردم بوده را فراموش میکند .و اگر هم کسی در راه اصلاح مسائل مدیریتی در آن حوزه اعتراضی کند !!! وا مصیبتا فورا یک مهره ضدّ انقلاب ،منحرف ، دشمن ، و،،،،، به میزنند و بیچاره را یا .... و یا خانه نشین میکنند . در شهر زیبای ما هنوز نمیتوانیم یک صندلی که توسط فرد متخصص در در آن مسند باشد را پیدا کنیم . انتصاب انتصاب و باز هم انتصاب حتا وقتی هم که کسی انتخاب میشود همه تابلو نویسی میکنند و انتصاب اوو را تبریک میگویند !!!هرچه بگویم تکرار مکررات است بیانم را با شعری از ادیب توسی پایان میبرم
آن یکی گفتا کهای عالیجناب بار بردن را همی شایستهای اگر اشتری ، ور نه مرغی بایدت پرواز کرد فل مثل مرا شتر مرغان رجال کشورند کزا مثال اشترو خاصیت مرغی بری .
اصلاح پذیر و دوستار رامسر باشیم. دوستدار رامسر از اروپا |